به گزارش “کانون سبحان “؛ حجت الاسلام والمسلمین سبحانی در شب جشن عید غدیر خم ضمن تبریک این عید فرخنده با اشاره به حدیثی از امام رضا (علیه السلام) گفت: امام رضا (علیه السلام ) می فرمایند: «در روز عید غدیر خداوند دو برابر آن چه که در ماه مبارک رمضان و شب قدر وعید فطر از گناهانشان آمرزید، از بندگانش خواهد آمرزید.» فرمود: هرکس یک درهم در این روز به برادر مومن خود هدیه دهد برابر با هزار درهم است که در روزهای دیگر احسان نموده است.
این استاد سطوح عالی حوزه در ادامه به ذکر اعمال روز عید فرخنده و مبارک غدیر پرداخت و گفت: اعمال عید غدیر خم به این شرح است:
اول: روزه گرفتن؛ که کفاره 60 سال روزه گرفتن است. ودر خبری هست که گفته است:این روزه با روزه عمر دنیا برابر است ونیز معادل 100 حج و 100 عمره می باشد.
دوم: غسل کردن
سوم : زیارت حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) که بهترین آن زیارت امین الله می باشد.
چهارم : زیارت جامعه کبیره
پنجم : دورکعت نماز مثل نماز صبح و بعداز خواندن آن به سجده رود و 100 مرتبه شکر خدا یعنی گوید:شکرا لله . و این دعای زیر را بخواند،پس باز به سجده رود وصد مرتبه اَلْحَمْدُلِلّهِ و صد مرتبه شُکراًلِلّهِ بگوید و روایت شده که هر که این عمل را بجا آورد ثواب کسى داشته باشد که در روز عید غدیر نزد حضرت رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله حاضر شده باشد و با آن حضرت بیعت کرده باشد.
اَللّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُک بِاَنَّ لَک الْحَمْدَ وَحْدَک لا شَریک لَک وَاَنَّک
خدایا از تو درخواست کنم بدانکه از براى تو است ستایش یگانه اى که شریک ندارى و توئى
واحِدٌ اَحَدٌ صَمَدٌ لَمْ تَلِدْ وَلَمْ تُولَدْ وَلَمْ یکنْ لَک کفُواً اَحَدٌ وَاَنَّ
یکتاى یگانه اى بى نیاز که فرزندى ندارى و فرزند کسى نیستى و نیست برایت همتائى هیچکس و براستى
مُحَمّداً عَبْدُک وَرَسُولُک صَلَواتُک عَلَیهِ وَ الِهِ یا مَنْ هُوَ کلَّ یوْمٍ فى
محمد بنده و رسول تو است درودهاى تو بر او و آلش باد اى که هر روز در
شَاْنٍ کما کانَ مِنْ شَاْنِک اَنْ تَفَضَّلْتَ عَلَىَّ بِاَنْ جَعَلْتَنى مِنْ اَهْلِ
کارى هستى چنانچه از شاءن تو بود که بر من تفضل فرمودى به اینکه مرا از اهل
اِجابَتِک وَاَهْلِ دِینِک وَاَهْلِ دَعْوَتِک وَوَفَّقْتَنى لِذلِک فى مُبْتَدَءِ
اجابتت و از اهل دینت و اهل دعوتت قرار دادى و موفقم داشتى بدان در آغاز
خَلْقى تَفَضُّلاً مِنْک وَکرَماً وَجُوداً ثُمَّ اَرْدَفْتَ الْفَضْلَ فَضْلاً وَالْجُودَ
آفرینشم از روى تفضل و کرم و بخششت سپس دنبال آوردى این فضل را به فضلى دگر و این بخشش را
جُوداً وَالْکرَمَ کرَماً رَاْفَةً مِنْک وَرَحْمَةً اِلى اَنْ جَدَّدْتَ ذلِک الْعَهْدَ
به بخششى دگر و این کرم را به کرمى دگر که آن هم از روى مهر و رحمتت بود تا بدانجا که تازه کردى این عهد را
لى تَجْدیداً بَعْدَ تَجدیدِک خَلْقى وَکنْتُ نَسْیاً مَنْسِیاً ناسِیاً ساهِیاً
برایم از نو پس از تجدید آفرینشم در صورتى که من در فراموشى بودم و فراموشکارى و بى خبرى
غافِلاً فَاَتْمَمْتَ نِعْمَتَک بِاَنْ ذَکرْتَنى ذلِک وَمَنَنْتَ بِهِ عَلَىَّ وَهَدَیتَنى
و غفلت پس تو نعمتت را بر من تمام کردى به اینکه آن را به یادم انداختى و بدان بر من منت نهادى و بر آن راهنمائیم کردى
لَهُ فَلیکنْ مِنْ شَاْنِک یا اِلهى وَسَیدى وَمَولاىَ اَنْ تُتِمَّ لى ذلِک وَلا
پس همچنان باید از شاءن تو باشد اى معبود و آقا و مولاى من که تمام کنى برایم آن نعمت را و از
تَسْلُبَنیهِ حَتّى تَتَوَفّانى عَلى ذلِک وَاَنتَ عَنّى راضٍ فَاِنَّک اَحَقُّ
من سلب نفرمائى آن را تا هنگامى که بمیرانیم بر آن در حالى که تو از من خوشنود باشى که براستى تو سزاوارترین
المُنعِمینَ اَنْ تُتِمَّ نِعمَتَک عَلَىَّ اَللّهُمَّ سَمِعْنا وَاَطَعْنا وَاَجَبْنا داعِیک
نعمت بخشانى که نعمتت را بر من به پایان رسانى خدایا شنیدیم و پیروى کردیم و خواننده ات را اجابت کردیم
بِمَنِّک فَلَک الْحَمْدُ غُفْرانَک رَبَّنا وَاِلَیک المَصیرُ امَنّا بِاللّهِ وَحدَهُ لا
به لطف تو پس از آن تو است حمد و آمرزشت را خواهانیم پروردگارا و به سوى تو است بازگشت ایمان داریم به خداى یگانه اى
شَریک لَهُ وَبِرَسُولِهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَصَدَّقْنا وَاَجَبْنا
که شریک ندارد و به رسولش محمد صلى اللّه علیه و آله و تصدیق کردیم و اجابت کردیم
داعِىَ اللّهِ وَاتَّبَعْنَا الرَّسوُلَ فى مُوالاةِ مَوْلینا وَمَوْلَى الْمُؤْمِنینَ اَمیرِ
داعى خدا را و پیروى کردیم از رسول (او) در مورد دوستى و اطاعت مولایمان و مولاى مؤ منان امیر
المُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ اَبیطالِبٍ عَبْدِاللّهِ وَاَخى رَسوُلِهِ وَالصِّدّیقِ الاْکبَرِ
مؤ منان على بن ابى طالب بنده خدا و برادر رسول او و صدیق اکبر
وَالحُجَّةِ عَلى بَرِیتِهِ المُؤَیدِ بِهِ نَبِیهُ وَدینَهُ الْحَقَّ الْمُبینَ عَلَماً لِدینِ
و حجت او بر آفریدگانش آنکه خداوند پیامبرش و دین حق آشکارش را بوسیله او تایید کرد نشانه و پرچم دین
اللّهِ وَخازِناً لِعِلْمِهِ وَعَیبَةَ غَیبِ اللّهِ وَمَوْضِعَ سِرِّ اللّهِ وَاَمینَ اللّهِ عَلى
خدا و خزینه دار دانش او و گنجینه غیب خدا و جایگاه راز خدا و امین خدا بر
خَلْقِهِ وَشاهِدَهُ فى بَرِیتِهِ اَللّهُمَّ رَبَّنا اِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً ینادى
خلق او و گواه او در آفریدگانش خدایا اى پروردگار ما ما شنیدیم منادى را که ندا مى کرد
لِلا یمانِ اَنْ امِنُوا بِرَبِّکمْ فَامَنّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَکفِّرْ عَنّا
براى ایمان (و مى گفت ) ایمان آورید به پروردگارتان پروردگارا ما هم ایمان آوردیم پس بیامرز گناهانمان را
سَیئاتِنا وَتَوَفَّنا مَعَ الاْبْرارِ رَبَّنا وَ اتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِک وَلا
و بدیهامان را پوشیده دار و ما را با نیکان بمیران پروردگارا عطا کن به ما چیزى را که بوسیله فرستادگانت به ما وعده دادى و
تُخْزِنا یوْمَ الْقِیمَةِ اِنَّک لا تُخْلِفُ الْمیعادَ فَاِنّا یا رَبَّنا بِمَنِّک وَلُطْفِک
در روز رستاخیز رسوایمان مکن که براستى تو خلف وعده نمى کنى ، پس ما اى پروردگار به احسان و لطف تو
اَجَبْنا داعِیک وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ وَصَدَّقْناهُ وَصَدَّقْنا مَوْلَى الْمُؤْمِنینَ
اجابت کردیم داعى تو را و پیروى کردیم از رسول تو و تصدیقش کردیم و نیز تصدیق کردیم مولاى مؤ منان را
وَکفَرْنا بِالجِبْتِ وَالطّاغُوتِ فَوَلِّنا ما تَوَلَّینا وَاحْشُرْنا مَعَ اَئِمَّتِنا فَاِنّا
وکافر شدیم به جبت و طاغوت (غاصبان حقوق آن حضرت ) پس والى ما گردان آن را که ما به ولایت برگزیدیم وبا امامانمان
بِهِمْ مُؤْمِنُونَ مُوقِنُونَ وَلَهُمْ مُسَلِّمُونَ امَنّا بِسِرِّهِمْ وَعَلانِیتِهِمْ
محشورمان کن که براستى ما بدیشان ایمان و اعتقاد داریم و تسلیم آنانیم ایمان داریم بر نهانشان و آشکارشان
وَشاهِدِهِمْ وَغائِبِهِمْ وَحَیهِمْ وَمَیتِهِمْ وَرَضینا بِهِمْ اَئِمَّةً وَقادَةً
و حاضرشان و غائبشان و زنده شان و مرده شان و خوشنودیم به امامتشان و آقائیشان و همانها ما را
وَسادَةً وَحَسْبُنا بِهِمْ بَینَنا وَبَینَ اللّهِ دُونَ خَلْقِهِ لا نَبْتَغى بِهِمْ بَدَلاً وَلا
در مابین خود و خدا از سایر خلق کافى هستند نجوئیم بجاى ایشان بدلى و
نَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِمْ وَلیجَةً وَبَرِئْنا اِلَى اِلله مِنْ کلِّ مَنْ نَصَبَ لَهُمْ حَرْباً
نگیریم جز ایشان همدمى (یا معتمدى ) و بیزارى جوئیم به درگاه خدا از هر که برپا کند در برابرشان جنگى
مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ وَکفَرْنا بِالْجِبْتِ
از جن و انس از اولین و آخرین و کافر شدیم به جبت
وَالطّاغُوتِ وَالاَوثانِ الاَرْبَعَةِ وَاَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَکلِّ مَنْ
و طاغوت و بتهاى چهارگانه و دنبال روندگان و پیروانشان و
والاهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ مِنْ اَوَّلِ الدَّهرِ اِلى آخِرِهِ اَللّهُمَّ اِنّا
هر که دوستشان دارد از جن و انس از آغاز روزگار تا پایان آن خدایا تو را
نُشْهِدُک اَنّا نَدینُ بِما دانَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَ الُ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ
گواه مى گیریم که ما متدین هستیم بدانچه متدین شد بدان محمد و آل محمد درود خدا بر او
وَعَلَیهِمْ وَقَوْلُنا ما قالُوا وَدینُنا ما دانُوا بِهِ ما قالُوا بِهِ قُلْنا وَما دانُوا
وبرایشان بادوگفتارما همان است که آنهاگفتند ودین ماهمان است که آنهامتدین بدان بودندهرچه راآنان گفتند ماهم گفتیم وهرچه راآنان متدین
بِهِ دِنّا وَما اَنْکرُوا اَنْکرْنا وَمَنْ والَوْا والَینا وَمَنْ عادَوْا عادَینا وَمَنْ
بدان شدند ماهم شدیم وهرچه را آنان انکار کردند ماهم انکار کردیم وهرکه رادوست داشتند دوست داریم وهرکه را دشمن دارند دشمن داریم
لَعَنُوا لَعَنّا وَمَنْ تَبَرَّؤُا مِنْهُ تَبَرَّاْنا [مِنْهُ] وَمَنْ تَرَحَّمُوا عَلَیهِ تَرَحَّمْنا
و هر که را لعن کردند لعن کنیم و از هر که بیزارى جستند بیزارى جوئیم و بر هر که ترحم کردند ترحم کنیم
عَلَیهِ آمَنّا وَسَلَّمْنا وَرَضینا وَاتَّبَعْنا مَوالِینا صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِمْ
ایمان آوردیم و تسلیم و خوشنود گشتیم و پیروى کردیم از سرورانمان درودهاى خدا بر ایشان باد
اَللّهُمَّ فَتَمِّمْ لَنا ذلِک وَلا تَسْلُبْناهُ وَاجْعَلْهُ مُسْتَقِرّاً ثابِتاً عِنْدَنا وَلا
خدایا پس تو آن را براى ما تکمیل کن و از ما سلب مفرما و آنرا پایگاهى ثابت در پیش ما قرار ده و
تَجْعَلْهُ مُسْتَعاراً وَاَحْینا ما اَحْییتَنا عَلَیهِ وَاَمِتْنا اِذا اَمَتَّنا عَلَیهِ الُ
پایگاه عاریت و موقتش قرار مده و زنده مان دار بر همان تا هرگاه که زنده مان دارى و بمیرانمان بر آن هرگاه مى راندیمان ،آل
مُحَمَّدٍ اَئِمَّتُنا فَبِهِمْ نَاْتَمُّ وَاِیاهُمْ نُوالى وَعَدُوَّهُمْ عَدُوَّ اللّهِ نُعادى
محمد پیشوایان مایند به آنها اقتدا کنیم و آنان را دوست داریم و دشمنشان را که دشمن خدا است دشمن داریم
فَاجْعَلْنا مَعَهُمْ فِى الدُّنْیا وَالاَّْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبینَ فَاِنّ ا بِذ لِک ر اضُونَ
پس ما را در دنیا و آخرت با ایشان قرار ده و از مقربان درگاهت گردان که براستى ما به همان خوشنودیم
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
«عید غدیرامسال،هم عید جمعه و هم عید غدیر»
مدیر حوزه علمیه کوهدشت در ادامه افزود :روز عید غدیر،روز بسیار مهمی است که در این تاریخ، هم عید جمعه و هم عید غدیر است. وی ادامه داد: اختلاف ما با اهل تسنن در این است که ما عقیده داریم انتصاب امام از جانب خداوند متعال است و لی آنها عقیده دارند که از جانب مردم است و با رای گیری بایستی امام مشخص شود و نیز می گویند همان طوری که در صدر اسلام این چنین بود و ابوبکر نیز به این شیوه انتخاب شد.
حجت الاسلام سبحانی در ادامه تصریح کرد :شیعه این را نمی گویدو برای این ادعای خود یک دلیل قرآنی می آورد که شاهد این ادعا می باشد . و این زمانی است که حضرت ابراهیم (علیه السلام)توسط خداوند متعال بسیار مورد آزمایش قرار گرفت ودر آخرین آزمایشش که بایستی فرزند دلبندش و میوه دلش اسماعیل را در منا در راه خدا سرببرد ،با سربلندی قبول شد ،خداوند فرمود: وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا(آیه 124 سوره بقره) من تو را پيشوا و امام بر مردم گردانيدم. حجت الاسلام و لمسلمین سبحانی در پایان افزود : لذا با استناد این آیه کاملا معلوم می شود که امامت از طرف خداست و همان طور است که در روز عید غدیر پیامبر مردم را جمع کرد و امر خدارا رساند و فرمود: من کنت مولا فهذا علی مولا و دین خدا کامل شد. و پس از آن این آیه نازل شد : الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي.
مدیر حوزه علمیه کوهدشت در پایان تصریح کرد: خوشا بحال ما و شما که خداوند محبب حضرت امیر المومنین (علیه السلام )را در دل ما نهاده است که هیچ گنجی از این ارزشمندتر نیست. ایشان ادامه داد وگفت: خدا بیامرزد حضرت آیت الله صاحب الزمانی (ره) را که می فرمود: بچه های ما قبل از آن که نام پدرشان را یادبگیرند، نام علی(علیه السلام) را یاد میگیرند ، بچه دوساله ما هنوز بلد نیست اسم پدر خود را درست بگوید ،زمانی که بلند می شود می گوید یاعلی. این موارد از روز ازل معین شده اند، خدا را باید شکرگزاری کنیم که این گنج اصلی را به ما عطا فرموده است.
