سرویس یادداشت و مقاله «کانون سبحان»/حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی احمدی خواه کوه نانی:
وای بر آن روزی که دوستان در مرگ ما، «به سکوت بایستند»!
امروز در خبرها خواندم که عدهای اهالی سینما در فقد آقای کیارستمی، جمع شدند و سر سخن باز کردند؛ هرکسی چیزی میگفت؛ یکی او را مقتول پزشکان و دیگری او را یکی بزرگان میخواند؛ یکی خرسند از حضور در مراسم ختم او دیگری، گریان و ناخرسند از سخنرانی در چنان جمعی!
قصد قلم، قسط و داد درباره این بزرگواران و آن سفرکرده نیست؛ بلکه یادآوری و مرور دو نکته است برای نکتهدانان گفته میشود؛ زیرا که همه نکتهدان عشقند؛ پس باید بشنوند این حکایت را:
نکته نخست؛ اینکه یکی از مدعوین به ایراد سخن، ایراد گرفت که چرا جلسه مختلط نیست؟!البته چون جلسهی عزاست، قبض و بسط نمیدهم!
گویا این بزرگوار به اختلاط غالب سینماگران در محل کار و بار، راضی نشده و سعی بیصفا دارد که آن را به صحنههای جامعه هم بکشد؛ حتی مراسم عزای عزیزی!
نکته دوم؛ این بود که در کشور مسلمان، معتقد و شیعه، یکی از مدعوین از حاضرین خواست که به احترام آن مرحوم – که چه میگویم مرحوم؟! – میگفت به احترام آن شخص (بدون اینکه لفظ مرحوم به کار ببرد، ان شاءالله گفته ولی سایتها ننوشتهاند) « یک دقیقه بایستید و سکوت کنید!»
عجب پیشرفت کردیم ها! نه غلام؟! ما هم مثل کفار! دیگه چی کمداریم؟!
راستی این بزرگوار، فکر نمیکند که کجا ایستاد و بر روی چه خاکی قدم مینهد؟ خاکی که برای هر وجبش، یک لیتر خون ناب از پاکترین فرزندان داده شده، اینگونه باید فرهنگ و ارزشهایش حفظ شود؟! آیا این ایستادن، فایدهای هم برای آن مرحوم دارد؟! بهتر نبود که برای او صلواتی، فاتحهای بخوانند؟!
چه میگویم؟! صلوات و فاتحه که با فراپستمدرن و اومانیستی نمیسازد؟
آیا اگر این یک دقیقه سکوت و سرپا ایستادنها، به یک فرهنگ سراسری تبدیل شود، نباید در مرگ مسلمانی گریست و «فاتحة فاتحه» را خواند؟! این حرکت، در واقع بیان این معانی است که: «فاتحه بر فاتحه»!
از چنین یارانی به خدا خود پناهم! چون هرگز دوست ندارم که در عزای من، نه یک دقیقه؛ بلکه یک سال سر پا بایستند؛ چون فایدهای ندارد. آری این احترام، برای غیرمعتقدان خوب است؛ اما برای معتقدان، گرامیداشتن نه به این است که یک دقیقه سکوت کنند و بایستند؛ بلکه باید بر مزارش بروند و یادش کند و با فاتحهای شادش کنند.
روح همه رفتگان به سرای باقی و کنار ساقی، شاد باد و هدیه به آنان بخوانیم «فاتحهای» با صلوات ذیل: « اللهم صل علی محمد وآل محمد بجمیع صلواتک و العن مخالفیهم مثل ذلک»؛ خدایا! تمام صلواتت را بر محمد و آل ایشان فرو فرست؛ و همین اندازه هم بر مخالفانشان لعنت نما!
دعاگوی خوبان و بدان؛ علی احمدیخواه کوهنانی
بر فاتحه هم فاتحه! /دکتر علی احمدی خواه
آیا اگر این یک دقیقه سکوت و سرپا ایستادنها، به یک فرهنگ سراسری تبدیل شود، نباید در مرگ مسلمانی گریست و «فاتحة فاتحه» را خواند؟! این حرکت، در واقع بیان این معانی است که: «فاتحه بر فاتحه»!
لینک کوتاه : https://www.kanoonsobhan.ir/?p=32273
- 811 بازدید
- بدون دیدگاه