سرویس یادداشت و مقاله «کانون سبحان»/ حجت الاسلام و المسلمین سید محمد صادق محمدی وفایی:
به نام خداوند جان و خرد
شیخ مفید نقل می کند امام علی(ع) بعد از پایان جنگ جمل سخنرانی کردند و فرمودند: چه عیب و ایرادی در من سراغ داشتید که با من جنگیدید؟ طلحه و زبیر از من چه میخواستند؟ همه شنیدیم که آنها طمع در یک حکومت منطقهای را داشتند.
آن حضرت به کیسهای که در دست داشت اشاره کرد«و اشار الی صره» و فرمودند: به خدا قسم این خرجی سهم خودم هست و از بیتالمال شما نیست.
«و اشار الی قمیصه» به پیراهنش اشاره کردند و فرمودند: به خدا قسم این پیراهن را «و الله انهما لمن غزل اهلی» خانواده من از مدینه آوردند و دست بافت خودشان است.
من چیزی از بیتالمال شما برنداشتم. جرم و اشکال من چیست؟
«هَذِهِ وَ رِحْلَتِي وَ رَاحِلَتِي هَا هِيَ فَإِنْ أَنَا خَرَجْتُ مِنْ بِلادِكُمْ بِغَيْرِ مَا دَخَلْتُ فَإِنَّنِي مِنَ الْخَائِنِينَ»
روزی که به خلافت رسیدم، درآمد امروز مرا ببینید، این کل زندگی من است. این مرکب سواری من است و این هم زاد و توشه خانه من است. اگر روزی رفتم، به این اضافه شد من به شما خیانت کردم.»
این است حال و روز امامی که بر خاورمیانه حکومت میکرد. او بر خاورمیانه حکومت می کرد و این بوده است حال و روز حقوقش! ای کاش آنان که به تعبیر جناب جهانگیری از ذخیره های انقلاب اسلامی به شمار میروند ، این گفتار از امام علی (ع) را ورد زبان و سرلوحه ی کردارشان قرار دهند.