کانون سبحان

این نوشتار دور نمایی از  زندگی عارف فرزانه آیت الله مروجی رضوان الله تعالی علیه است.

عارف فرزانه آیت الله مروجی رضوان الله تعالی علیه رادمرد میدان علم و عمل،  بی تردید بنیانگذار فرهنگ اصیل اسلامی در شهرستان کوهدشت است. مرد نکونامی که هرگز نمیرد و یادش از لوح دل و جان مردم دیار لرستان نرود. اینک پس از او ما با انبوه خاطرات و سرمشق های گرانباری مواجهیم که از او در صفحات جان  مردم شهرمان برجای مانده است؛ اما گذر زمان اندک اندک بر آن گرد فراموشی می افکند و بیم آن می رود که این سرمایه عظیم ، آسان و بی درنگ  از کف برود ؛ از اینرو بر آن شدیم تا خاطرات بر جا مانده از آن مرد الهی را از پستوی اذهان خویشان و دوستان آیشان گرد آوریم و  به تدریج  در اختیار خوانندگان بخش مروج دین بگذاریم . ان شاء الله تعالی . 

از اخلاق او تواضع بود . روزهای چهارشنبه برای درس اخلاق به حوزه علمیه می رفت . گاهی درب حوزه بسته بود و تا باز شدن در مدتی طول می کشید. اما ایشان که خیلی نمی توانست سرپا بایستد، همان جلوی خیابان بی هیچ ادعا و تکلفی می نشست تا  خادم حوزه بیاید و در را  باز کند.و از معطل ماندن پشت در اعتراضی نمی کرد.  آن روز طلبه ها همین درس اخلاق عملی را برای هم نقل می کردند.   

ایشان در اواخر عمر در حدود سالهالهای 85 و 86 برای نمازجماعت به مسجد می رفت و در صف مامومین قرار می گرفت . حضور در مسجد  برای او خالی از مشقت نبود زیرا نمی توانست پیاده به مسجد برود ، لذا همیشه قبل از اذان یکی از دوستان می آمد و ایشان را با ماشین خود به مسجد حضرت صاحب الزمان می برد.  معمولا هم در صف اول نمی ایستاد و در صف های وسط در جایی می نشست .  گاهی دیر به نماز می رسید  و در همان صف آخر دم در  به امام جماعت اقتدا می کرد.