کانون سبحان

سرویس یادداشت و مقاله “کانون سبحان” /کریم دوستی:حضرت صادق عليه السلام فرمود:”كسي كه در راه زيارت خانه خدادرمكه ،درحال رفتن يابرگشتن ازدنيابرود،ازناله بزرگ روزقيامت درامان خواهدبود،واگر درحال احرام ازدنيا رفته باشد،لبيك گويان در روز قيامت محشور مي گردد”.
خبر آمد ،خبري در راه است. خبري غم بار واندوهناك ،خبري ويرانگر وهولناك، خبري كه دل وديده رانشانه رفته است .خبري سخت وتكان دهنده ،منا به صدر اخبار جهان مي آيد ووقوع حادثه اي در منا جهان اسلام را داغدار مي كند،خبري كه ابعادش وسيع به نظر مي رسد وهرلحظه وهر روز برآمار تلفاتش افزوده مي شود.
حادثه اي شوم كه عيد قربان رابه عزاي قربان تبديل مي كند. آري واپسين ساعات دوم مهر (عيد قربان)بود كه اعلام ناگهاني يك خبر ايران رالرزاند:كشته شدن ۱۳۳ ايراني در رمي جمرات به دنبال ازدحام جمعيت آن هم به علت حضور كاروان جانشين وليعهد سعودي در سرزمين منا كه سبب تغيير حركت حجاج ودر نتيجه تلنبار شدن آنان وله شدن زير دست وپاو نهايتا مرگ آنان شد.
عقربه هاي ساعت كه جلوتر رفت آمار كشته ها ومجروحان ومفقودان ايراني هم بيشتر وبيشتر شد تاتلخ ترين حج تاريخ ايران باصدها نفر كشته و مجروح و۶۷ مفقود رقم زده شود.آري عده اي از مسلمانان سراسر جهان وايران براي اعمال حج اين فريضه بزرگ الهي عازم سفر شدند تادر لحظه هاي عرفاني دعا ونيايش ودر زمزمه هاي يارب ياربشان عرفه وقربان راگرامي بدارند وعيد بزرگ عبادت وبندگي را جشن بگيرند وبراي ما وآنها قرار بود قربان جشن شادي وسرور باشد،كه با بي كفايتي وبي تدبيري وبا ناداني وناتواني آل سعود اين جشن بزرگ واين عيد روحاني وعرفاني به عزا تبديل شد وحج آنان كه شهيد شدند ناتمام ماند وآنها كه ماندند خاطره اي تلخ وفراموش نشدني برايشان به جا ماند
.اوج فاجعه وقتي است كه تعدادي حاجي زنده دربين جمعيت بودند كه كمك مي طلبيدند،دست بلند مي كردند،آب مي خواستند اما دريغ ازدستي براي دستگيري ،ودريغ ازجرعه آبي براي رفع تشنگي ودريغ ازهمتي براي نجات حاجيان بي رمق وناتوان وتشنه لب ،اينجا صحراي كربلاست چرا كه هم گرماي سوزان بود،هم تشنگي زياد وجنازه هايي كه زير پوتين شرطه هاي ازخدا بي خبر دركربلايي ديگر لگدكوب وقرباني شدند.
حال مردمي مانده اند بي قرار ومنتظر ،دل آشوب ونگران وبنرهاي استقبال سبز وسفيد وسرخي كه پايين مي آيند وچراغاني كوچه ها وسر درخانه ها خاموش ميشود ونوشته هاي تسليت وهمدردي است كه نصب مي شود.اينجا ديگرنه خبري ازگل وشيريني است نه تبريك به حاج آقا وحاجيه خانم ،هركسي گوشه اي نشسته است با زانوي غم وزير لب روضه مي خواند وهاي هاي گريه ميكند.هواپيماهاي حجاج يكي پس از ديگري زمين مينشينند.اما خبري از حلقه هاي گل وبوي اسپند نيست اينجا استقبال با اشك وآه همراه است ومسافران بي همسفر. ياپدري نيست يابرادري يا همسري وتابوت هايي كه به جاي عزيزان راهي شده تحويل گرفته شدند.اينجا به جاي گل واژه تبريك ،غم مباد وتسليت است وچمدان ها وساك هايي بي صاحب وسوغاتي هايي بر زمين مانده …………..
ما هم همدل وهمصدا با رهبر ودولت وملت دلهايمان را همراه وشريك غم خانواده هاي داغدار ميكنيم وبه روح ملكوتي اين مهمانان خدا سلام وصلوات ميفرستيم واز خداوند ميخواهيم كه روح اين شهيدان را در جوار رحمتش قرار داده وتحمل اين فاجعه را براي بازماندگان آسان ساخته واين اندوه بزرگ رابراي مردم ما به بهترين شكل به سامان برساند.