کانون سبحان

سرویس یادداشت و مقاله «کانون سبحان»؛ /حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی احمد خواه:
به نام او که بهترین‌ نام‌ها است؛ نخستین معلمی که « علّم‌الآدم الاسماء کلها»
این جانب علی احمدی خواه (همان حواسعلی کوه نانی ) که مدتی است از خدمت معلمان عزیز آموزش و پرورشی محروم شده‌ام؛ اما در عوض خدای رحمان معلمان و استادانی روحانی و بزرگوار نصیبمان کرد. خدا را بر این نعمت، شکر می‌کنم؛ شکری بی حد و حصر.
چرا یادی نکنیم از ملعمان ایام ابتدایی که خدای بر احیایشان لطف فرماید و بر امواتشان رحمت :
نورمحمد کوه‌نانی، شاه طماس ظهرابی – جعفری، ابراهیم منصوری – شهاب… هرسینی، شاکرمی، جمعه اهرون و…(بزرگوارانی که شاید به جهت گرفتاری، نه ناسپاسی، نام مبارکشان را الان در نظر ندارم)؛

مقطع راهنمایی و متوسطه : محسنی – مرحوم علیرضا منصوری – علی پاشا منصوری – چنگیز منصوری – کریم چالوکی – رحمی دالوند – عزیز دارابی – بهرام مقدسی –علی امرایی – زهراکار – رضا بیرانوند – فتح الله علیمرادی –شیخی – بازوند – الیاسی – نظری – قلندری – آزادبخت – قاسمی – کرمزاده –– رضایی- عبدی پور، صفورائی و… (بزرگوارانی که شاید به جهت گرفتاری، نه ناسپاسی، نام مبارکشان را الان در نظر ندارم)؛
حوزه علمیه:
آیت‌العظمی بهجت ره، آیت‌الله العظمی جوادی آملی، آیت‌الله دکتر احمدی عابدی اصفهانی، آیت‌الله دیباجی اصفهانی، آیت‌الله محمودی میری بروجردی، آیت‌الله سید احمدی خاتمی، آیت‌الله شیخ محسن فقیهی، آیت‌الله دکتر علی ابوالحسین منذر، حجج اسلام و آیات کرام آقایان: استاد علی رضوی، استاد خویی، نجفی، جزایری، طهماسبی، منتظری، دعائی، قاسمی، سرافراز، کاظمی، اسحاق‌نیا، و…
(بزرگوارانی که شاید به جهت گرفتاری، نه ناسپاسی، نام مبارکشان را الان در نظر ندارم)؛
رحمت رحمان بر امواتشان و سلام رب رحیم بر احیایشان! این روز را به همه ایشان تبریک می‌گویم و ثواب صلوات را به همه ایشان اهدا می‌کنم؛ اللهم صل علی محمد و آل محمد کما تحب و ترضی! و العن اعدائم اجمعین مثل ذالک!
ناگفته نماند که این تبریک به جهت روز معلم، به معلمان خوب است که شغلی خدایی دارند؛ حتی پیشنة شغل ایشان، بیش‌تر و پیش‌تر از انبیاست؛ چون قبل از ارسال رسل و انزال کتب؛ یعنی در زمان نخستین بشر، خدای حکیم خودش به عنوان معلم به او « اسماء را یاد داد»؛ « علّم الأسماء کلّها»؛ این یعنی چه؟ یعنی معلمی شغلی است خدایی. به همین جهت معلوم است وقتی که فرزند ناخلفی مثل پسر نوح از دایره دعا خارج شده و نفرین نبیّ و خدا شامل حال گشته، صرف حضور در یک مدرسه هم باعث نمی‌شود که کسی را « معلم» بنامیم؛ به قول مرحوم آدینوند قبادی: « معلم باید مألم» باشد؛ یعنی دردمند! نه کارمند! چون وقتی خانه نوح برای پسرش، دایره امنیت نشد و او را «عملی ناصالح» نام نهادند؛ تکلیف من و ما و شما روشن است؛ که حجاب رخ مقصود، من و ما و شماییم.
لذا به عزیزانی که – به اصطلاح – پیراهنی کم‌تر از حقیر پاره کرده‌اند(هرچند که این زمانه کسی پیرهن پاره نمی‌کند و دور می‌اندازد!)، عرض می‌شود که: قدر خود را بدانید؛ چون که «قدر تو بود افزون از ملائک».
حرف آخر این که: حالا که « هم‌شغل خدایید»، و «قدرتان، افزون از ملائک است»؛ این امانت (انسان ، دانش‌آموز و دانشجو و طلبه) را خوب نگهداری و از آفات حفظ کن و به صاحبش تحویل بده؛ ردواالامانة الی اهلها».
دعاگوی دائمی تمام معلمان خوبم هستم و متشکر مستر
از چشم کج‌اندیشان، خدایتان در امان دارد
۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ قم؛ مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره