کانون سبحان

سرویس یادداشت  و مقاله کانون سبحان/ حجت الاسلام و المسلمین سیدصادق محمدی وفایی:

به نام خداوند جان و خرد

از دانشمندی پرسیدند بهترین شکار کدام است؟

گفت: شکار دل‏های خلق، زیرا اگر دل‏های آنان را به دست آوری همه چیز از پی او خواهد آمد و در هیچ چیز از تو مضایقه ننمایند.

نظام مقدس جمهوری اسلامی مبتنی بر مردم سالاری دینی است از اینرو ستونهایی که این نظام ارزشمند ، را نگهداری می کنند از جنس اعتماد توده های مردم است .بر همین اساس شعار داده می شد نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی.

حال که نظام ما به شرق و غرب وابستگی ندارد و به قدرت ملت انقلابی خود افتخار و اعتماد می کند عالی جنابان کشور حتما حتما باید به دلهای مردم توجه ویژه داشته باشند.

صادقانه بگویم برخی از مسولین ، و اشخاص گاهی چنان به ریشه ی اعتماد عمومی این ملت ضربه می زنند که هیچ طبیبی با هیچ دارو و نسخه ای نمی تواند پهلوی شکسته اعتماد ، را درمان کند.

مسولینی که فیش های نجومی را حق خود می دانند، اگر به میان مردم بیایند در خواهند یافت بسیاری از این مردم ، در منجلاب فقر گرفتارند.در دایره ی کشاورزان افرادی یافت می شود که به علت قحطی پول زمین کشاورزیشان ،را فروخته اند. برخی ها نیز به علت فقیر بودن زمینشان را زیر کشت نبرده اند .برخی از آنها طلای خانمشان را فروخته اند تا بدین وسیله گندم یا جوی تهیه کنند .بسیاری از آنها از راه معاملات مدت دار یا گرفتن وام های سرشار از بهره زمین هایشان را زیر کشت برده اند.

این کشاورزان به بارانهای الهی دل خوش بودند اما چون محصولاتشان را به بازار آوردند، جوشان با بی مهری دولتیان مواجه شد و گندمشان در دام خرید نسیه ای دولت قرار گرفت!

در این جامعه ، بسیاری از جوانان تحصیل کرده از فقر و بی کاری ، با سرعتی وصف نشدنی مو سفید شده اند ! کامیون داران و مسافربران از بی کاری و رکود در بازار، خیلی آزرده خاطرند .بازاریان نیز با این که از فروش اجناسشان خبری نیست و گرفتار کرایه مغازه هایشان شده اند ، از مالیات های ، اداره دارایی و …گله ها دارند.

آه و ناله ی این مردم وقتی بلند می شود که فیش عالی جنابی از جنس بانک رفاه ، بیمه مرکزی و …به حقوقی چند ده میلیونی آراسته می شود! واقعا الفیش و مالفیش ؟!

آن که این همه حقوق می گیرد چه می داند که در این جامعه افرادی وجود دارند که نه پول رهن دارند و نه کرایه و به همین دلیل هر شب در منزل کسی شب را به صبح می رسانند!

این مردم وقتی فیش به اصطلاح خدمتگزاری از بیمه مرکزی را با آن مبلغ بالا را دیدند انگشت تعجب را به دندان گرفتند واز مسولین انتظار اقدامی قاطع و انقلابی داشتند اما ، از آن عالی جناب استعفایی دیدند و گیرنده ی آن حقوق کلان را جایگزین او یافتند؟!

این مردم زجر کشیده و نیازمند امداد رسانی، چون عکس آن عالی جناب بانک رفاه را دیدند، بیش از پیش عصبانی شدند.پیرمردی با پیرهنی یقه آخوندی و پیشانیی پینه بسته و…که در هر ماه به اندازه دیه ی خود حقوق می گیرد!

عصبانیت این مردم وقتی بیشتر شد که جناب هاشمی وزیر بهداشت انتشار فیش های نجومی حقوق را خیانت اعلام کرد! یا للعجب گرفتن آن حقوق خیانت نیست ولی اعلام آنها خیانت است؟!

ای عالی جنابان انقلابی و ای تصمیم سازان ارشد نظام مقدس جمهوری اسلامی هنوز هم ضربه ای که پرونده مه آفرید امیر خسروی به اعتماد عمومی ملت زده است جبران نشده است از اینرو تا از انقلاب می گوییم عده ای که دنبال بهانه اند، از آن فساد سه هزار میلیاردی سخن می گویند.

ای برادران مسئول وقتی جوانان این ملت برای وام ازدواجی ناچیز این همه گرفتار می شوند ، آن وام های میلیاردی چگونه به امیر خسروی ها پرداخت شده است؟ این مردم می گویند خاوری چگونه آن فساد را انجام داد و چگونه به این راحتی از کشور فرار کرد؟!

این مردم سئوال می کنند که چرا تفاوت حقوق ها ، این همه سرسام آور است؟

این همه زمین خواری و کوه خواری چرا و چگونه اتفاق می افتد؟!

ای نهادهای ناظر و مسئول ! این مردم از این که نفت کشورشان به زنجانیی از جنس بابک داده می شود گله ها دارند .این نوع پرونده ها اعتماد عمومی مردم را به نظام ، کم رنگ و گاه به خطر می اندازد.

این مردم سئوال می کنند نهادهای نظارتی کجا بودند و کجا هستند؟! حال که این همه فساد اتفاق می افتد چرا هیچ نهاد نظارتیی عذرخواهی نمی کند؟!

آیا این نوع فسادها ارزشهای انقلابی و اسلامی کشورمان را زیر سئوال نمی برند؟

ای دولتیان و ای مجلسیان و ای قوه ی قضائیه ! مواظب باشید چنین لغزشهای بزرگی که اعتماد سوز هستند اتفاق نیفتد چرا که این فسادها ، دل چرکین شدن بعضی ها و لغزیدن برخی دیگر از مردم را به دنبال دارد. شخصی از دستبرد امریکا به دو هزار میلیارد ایران سخن می گفت و غصه می خورد ، جوانی نیز جواب می داد، غصه نخور چرا که آن دو هزار میلیارد اگر در امریکا باشد از امنیت بیشتری بهره مند است تا در ایران باشد!

آری می گویند ابوحنیفه بچه ای را دید که از جای گل الودی در حال عبور است او را صدا زد و گفت بچه جان مواظب باش نلغزی .

آن بچه گفت ای شیخ لغزش من آسان است تو مواظب باش که نلغزی چون با لغزش تو ، پیروانت نیز بلغزند.

به امید روزی که برای مبارزه با فساد ، تصمیمی انقلابی گرفته شود و با فساد به صورت ریشه ای و فراگیر آنهم قاطعانه برخورد شود.