کانون سبحان

سرویس یادداشت و مقاله «کانون سبحان»؛ حسین ناصری* : چند سال پیش مطلبی در باره فیل ها خواندم. در آن مطلب نوشته بود، کسانی که متخصص تربیت فیل هستند و از فیل برای باربری کار می کشند، چکش کوچکی در دست دارند و هر چند وقت یک بار با آن چکش ضربه ای به جای مخصوصی از سر فیل می زنند تا در مسیر کار باشد و حواسش پرت جای دیگر نشود. اگر مدتی این ضربه را نزنند، فیل هوایی می شود و دیگر نمی شود از آن فیل، کار کشید.

به عبارتی می توان گفت؛ فیل دلش هوای جنگل های هندوستان می کند و دیگر حاضر نیست تن به کار دهد. در این جاست که می گویند فیل یاد هندوستان کرده!

با این مقدمه در این وجیزه بنا داریم،  تلنگری به مسئولین کشوری بزنیم و امید آن داریم موثر و مفید واقع گردد.

همه ی عالم و آدم می دانند، استان لرستان یکی از محروم ترین و ضعیف ترین استان های ایران اسلامی است و این بدان خاطر است وقتی نوبت به استان لرستان می رسد، بعضی از مسئولین کشوری و استانی یاد هندوستان می کنند!

نگارنده قصد توهین و تخریب دولت خاصی را ندارد، بلکه این انتقاد را بر تمامی دولت ها وارد می داند. ما به خاطر به به و چهچه دیگران و تشویش اذهان عمومی دست به قلم نمی بریم. با نوشتن این مطلب بنا داریم تلنگری به مسئولین نظام بزنیم تا که شاید کمی بیشتر به فکر مظلومان همیشه در صحنه این مرز  و بوم باشند.

آیا مسئولین ایران اسلامی از رشادت ها و فداکاری های مردمان همیشه در صحنه لرستان خبر ندارند؟! مگر می شود نقش لرها را در شکل گیری انقلاب اسلامی ایران و ۸ سال جنگ تحمیلی نادیده گرفت! برگ برگِ تاریخ ایران حکایت از نقش تعیین کننده مردمان این دیار دارد. پس چرا با وجود این همه فداکاری باید این قوم نجیب و فرهیخته در محرومیت و مظلومیت به سر ببرند؟!

به راستی چرا بعد از گذشت سه دهه از عمر با برکت انقلاب اسلامی، استان لرستان علیرغم داشتن منابع فراوان خدادادی باید هم چنان محروم بماند؟ چرا قسمت اعظمی از صنایع بزرگ و کوچک اقتصادی در انحصار تهران و اصفهان و دیگر نورچشمی ها است و فرزندان تحصیل کرده دیار غیرت و مردانگی باید برای کارگری ساده آواره دیار غربت شوند؟! آیا مسئولین محترم می دانند متمرکز کردن صنایع در شهرهای بزرگ سهم زیادی در آلودگی هوای این شهرها دارد؟ بهتر نیست به خاطر خودتان هم شده، تعدادی از این مراکز صنعتی را به استان های محرومی هم چون لرستان بدهید تا هوای شهرهای تان سالم تر باشد. در دیزی باز است حیا گربه کجاست؟

به راستی تا به کی باید همه چیز برای شما آماده باشد و فرزندان پر نام و آوازه دیار کریم خان زند برای زندگی بخور و بمیر! تحت مدیریت فوق‌العاده شما و امثال شما هر روز یکی پس از دیگری در زندان ها پوسیده شوند و یا زیر آوارها جان دهند؟!

این انصاف و عدالت است که بعضی استان ها همانند زالو خون دیگر استان ها را بمکند و به قول پروین اعتصامی:

کودکان را کلیج هست و مرا                         نان خشک از برای خوردن نیست

مطمئن باشید کسانی که بساط چنین ظلمی را برپا کرده اند؛ در این دنیا رسوا و در آخرت رو سیاه خواهند شد. از خشم جوانان این دیار و ناله مادران جوان از دست داده  بترسید! شما مدیر شدید که به همه استان های کشور خدمت کنید، نه این که در توزیع صنایع و امکانات، سیاست کاریکاتوریسم را سرلوحه کار خویش قرار دهید. فراموش نکنید؛ این سفره ی انقلاب پابرهنگان و کوخ نشینان است که شما بر سر آن نشسته اید.

آه! چه باید گفت و چه باید نوشت! یاد این بیت شعر حضرت مولوی افتادم، که می گوید:

در دل دردی دارم گر گویم زبان سوزد      گر نگویم ترسم مغز استخوان سوزد

آیا مسئولین ارشد این کشور خبر از آمار زندانی های لرستان دارند؟ آیا مسئولین باور می کنند که دزدی و فروش مواد مخدر در بین جوانان لرستان باب شده است؟! این همان دردی است که حضرت مولوی از آن یاد فرموده اند. اگر کسی منکر این حرف ها است یا به او بر می خورد، لطف کند وآماری از مراجع قضایی و امنیتی بگیرد.

به راستی چه وقتی مسئولین ما متوجه این معضل ها می شوند؟ یا شاید هم متوجه شده اند و خودشان را به خواب می زنند و اگر این طور باشد کار ما زار است.

خالی از لطف نیست بدانیم حلقه تکمیل کننده این بی مهری و کم توجهی، نمایندگان ادوار گذشته و مسئولین ارشد استان لرستان می باشند. نقش این حضرات در عقب افتادگی دیار فرصت های سوخته و بر باد رفته، مثل روز روشن است و کسی نمی تواند آن را انکار کند. اگر این حضرات منافع عمومی را بر منافع گروهی و شخصی ترجیح می دادند؛ قطع به یقین نرخ بیکاری در لرستان این چنین نبود. اگر نمایندگان لرستان نیرو و تلاشی را که صرف تغییر مدیر ادارت و سازمان ها کردند، برای منافع عمومی مردم به کار می گرفتند، امروز ما شاهد عقب افتادگی لرستان نبودیم. اگر نمایندگان لرستان وقت شرکت در مجالس ترحیم را صرف آبادانی و پیشرفت لرستان می کردند، جوانان این دیار مابقی عمر خود را در زندان ها سپری نمی کردند.

شاید برای بعضی از مخاطبان این حرف ها تکراری و به نظرشان بی اثر باشد، اما اعتقاد داریم هم چنان که قطرات آب بر روی سنگ تاثیر می گذارند، این نقد نیز می تواند تلنگری برای مسئولین محترم باشد.

کلام آخر

ما به نمایندگی از مردم لرستان، خواستار کنار گذاشتن سیاست غلط تمرکز منابع اقتصادی و صنایع در کلان شهرها، از جانب مسئولین کشوری هستیم. مسئولین کشوری بدانند اگر برای فقر و بیکاری استان های محرومی هم چون لرستان، فکر و اقدام اساسی نکنند؛ دودش چشمان شما و ساکنان کلان شهرها را خواهد گرفت.

حضرات مسئول، این را به ذهن مبارک خویش بسپارند که دوران شانتاژ تیتر “کوهدشت کوچک، تهران بزرگ را بلعید”، به سر رسیده و اگر این روال ادامه یابد و به فکر دیار مظلومان مقتدر نباشید، تیتر خواهیم زد” تهران کوچک، ایران بزرگ را بلعید”. هم چنین از فرزندان رسانه ای این دیار تقاضا دارم در راستای احقاق حقوق مردم لرستان دست به قلم و دوربین ببرند و نسبت به ادای رسالت مطبوعاتی خود بیش از پیش کوشا باشند.

در پایان از مردم نجیب و فهیم لرستان نیز استدعا داریم، ضمن حفظ قانون، در مقابل حقوق تضعیف شده خویش واکنش نشان داده و من بعد فرهنگ مطالبه گری را سرلوحه کار خویش قرار دهند.

*مدیر مسئول سایت خبری وهار