کانون سبحان

بهروز پیری:
از حدیث مشتاقی حضرتش هر چه میگوئی کسی خریدار نیست.زیبا هم که بگوئی متهمی.زیرا که زشتی غالب است و زیبائی مغلوب و پلیدی پیروز و پاکی مقهور.و این بدان سبب است که تو بازنده ای در نبرد سنت و مدرنیته از یک سو غرق در رؤیای شیرین مدرنیته ای.که تنها سراب است و فریب.از سوئی دیگر اسیر در حصار تنگ باور و سنت و غافل از زمان.
اینچنین میشود چون،اینچنین میخواهد.کی؟جهان بینی.جهان بینی تو،جهان بینی ما،و جهان بینی اجتماع.اوست که به اندیشه تو چگونه دیدن را می آموزد و دیوانه وار جنون خاستن را براین پرده به نمایش در می آورد.
پیوند زندگی با جهان بینی گسست ناپذیر است،چه تو بدانی و چه ندانی.چگونه زیستنت در چگونه بودن آن است.اما جان کلام اینجاست که بدانی ماهیتش چگونه شکل میگیرد.آنوقت میتوانی که در بودنت تغیر ایجاد کنی.منتها باید دانست که این جهان بینیها هستند که با شکل دادن به ایدئولوژیها برنامه حرکت از نقص به کمال را مدیریت و رهبری میکنند.
نقصها زاده نیازهاست.نیازها در اجتماع تعریف میشوند.بدین معنا که این تعاملات اجتماعی هستند که نیازها را سر و شکل میدهند.جهان بینیها به ندای این نیاز ها پاسخ میگویند و قیامتی از حرکت را در پیکره اجتماع به پا میکنند و اینگونه ماهیت چگونه بودن شکل میگیرد.
معمولا لفظ جهان بینی همراه با مکتب استعمال میشود.فی المثل جهان ببنی مکتب مارکسیسم.یعنی اینکه مارکسیسم برای حرکت به سمت تکامل،فلان جهان بینی با اصول خاص آن را ارائه کرده است.
اکنون برآنیم تا ازجهان بینی مکتبی بگوئیم که در گذشته تنها نماد بود.نمادی از سطوح مختلف مردانگی،شاخه های درخت تفاخر ملیت و زوایای پیدا و پنهان شخصیت و امروز مکتبیست که خود را در بوروکراسی نظام اداری محو کرده و در مظلومیت عوام،بابی تازه در تاریخ برده داری گشوده است.نامی تعجب برانگیز ولی آشنا.مکتب کت و شلوار.
کت و شلوار به معنی پارچه را نمیگویم.آن را نیز نمیگویم که در مراسمات و تشریفات پوشیده میشود.آن را میگویم که بر قامت اندیشه مدعیان روشنفکری دیار ما زار میزند.نوظهور ترین مکتب جامعه اسلامی ما این مکتب است.که همچون دیگر مکتبها جهان بینی دارد.در کنار نیازها و در نهایت حرکت به سمت تکامل.
در جهان بینی کت و شلوار،بین جهان ماده و سرای ابد فاصله ای به اندازه بی نهایت وجود دارد.ثروت و سرمایه بر همه چیز مقدم است.حتی بر رضای خداوند بزرگ.جاه طلبی و حب مقامات دنیوی جزذات و سرشت اندیشه هاست.اصالت در قدرت استو پامال کردن حقوق دیگران.باید اهل خیانت باشی هم در حق خود و هم در حق خدایت.برتارک جغرافیای ریاست،ضعیف کشی و مدارا با ظالم همچون نگینی بدرخشد.شایسته ها را باید از دم تیغ جهالت و حماقت گذراند.در آتش رنگ و سلیقه باید دمید،تا مباد نور چراغ حقیقت طلوع کند.دشنه جبر و تحمیل را در سینه آزادی و آزادگی فرو کنی. و در یک کلیت خدائی باشی بر روی زمین.نه خداگونه ای بر روی ان.
آری ای مدعیان روشنفکری این است اصول جهان بینی مکتبی که سایه سنگین کت و شلوار بر قامت اندیشه اتان دوخته است.پس به هوش باشید و خوب بنگرید که این جهان بینی چه نیازهائی را در وجودتان شکل میدهد و باز تعریف این نیازها در جامعه چگونه،چگونه بودنتان را رقم میزند.وای بر شما اگر مصداق خسرالدنیا و الاخره باشید.
پس تا دیر نشده و مرگ گلویتان را نفشرده است در بینش و در نگرش خود تجدید نظر فرمائید و با پناه بردن به دامان جهان بینی توحیدی خود را مسئول و متعهدنسبت به خدای خود و هم نوعان خویش بدانید تا در فردای قیامت سری بالا و حرفی برای گفتن داشته باشید که او فرموده از حق الناس گریزی نیست.