کانون سبحان

سرویس یادداشت و مقاله کانون سبحان/سید مصطفی موسوی: حضور همیشگی مؤمنان در صحنه و نقد دائمی نسبت به یکدیگر، به ویژه از ارکان و عاملان حکومت، همواره آنان را پایدار نگه داشته و سست نهادان و فرعون صفتان را کنترل یا ساقط و یا بی اعتبار می‌کند و بی تفاوتی آنان میدان را برای بدخواهان دین و دنیای مردم و پیروان خط شیطان رجیم، خالی نگه خواهد داشت.اما این کلام در صورتی پابرجاست که هدف از نقد، اصلاح و زدودن عیوب و رو به کمال بردن باشد نه آزاردهی و تخریب و در هم شکستن!!
سیاه نمایی و تضعیف حاکمیت اسلامی حتی در نظر برخی از فقهای مخالف نظام گناهی بزرگ و خلاف شرع است و اساسا این کار نه تنها منفعتی ندارد؛ بلکه به نفع نواصب و معاندین خاتمه می‌یابد.
اما بدتر از آن توجیه ضعف ها و زشتی ها  و نادیده گرفتن کم و کاستی ها است!
استاد اخلاق آیت‌الله مرحوم حاج شیخ علی صفایی حائری پیرامون حاکمیت نظام اسلامی حاضر می فرمود: «توجیه، حماقت است و تضعیف جنایت؛ وظیفه همگی ما تکمیل است؛ نه تضعیف خوبی‌ها و نه توجیه خرابی‌ و کاستی ها، بلکه تکمیل رسالت ماست!»

رسول اللّه صلي الله عليه و آله می‌فرماید:
«خَيْرُ اِخْوانِكُمْ مَنْ اَهْدى اِلَيْكُمْ عُيوبَكُمْ»
[نهج الفصاحه، ح ۱۵۰۹]
بهترين برادران دینی شما كسانى هستند كه عيب هايتان را به شما هديه كنند.
در این دو کلمه تأمل کنید؛ «هدیه» «عیب ها»!

بر اساس کلام گران‌قدر معصوم، بهترین برادر تو کسی است که عیب هایت را توجیه نکند و از سوی دیگر در صدد تلافی هم نباشد و تو را با عیب هایت لجن مال نکند، بلکه از سر دلسوزی آنها را به تو هدیه کند که البته اگر این کار را انجام داد، تو باید با آغوش باز از او استقبال کنی و از بهترین برادران خود بدانی.
اگر همین بیان را حکومتی کنیم معنایش این است که بهترین سرباز حکومت اسلامی، کسی است که کاستی ها و ناکارآمدی های آن را بی کم و کاست به حاکمان هدیه کند، یعنی از سر محبت و نه بغض و با صراحت و شجاعت نقاط ضعف و ناکارآمد را گوشزد کند. صد البته دولتمردان نیز باید او را بهترین سرباز حکومت بدانند که حاضر شده است خطرات را به جان بخرد و آنان را نصحیت کند و از خطرها هشدار دهد.
امروزه شاهد دو جریان در کشور هستیم:

اول؛اشخاصی که همه چیز را سیاه می بیند و پس از آتش زدن فرصت های عظیمی که خدای متعال در اختیارش گذاشته، در نقش مخالف و اپوزوسیون ظاهر شده و نه به خاطر زدودن عیب ها، بلکه به خاطر تخریب و درهم‌شکستن حکومت! و چندین و چند بار آن را تکرار می‌کنند.
دوم؛ اشخاصی که تصمیم گرفته اند همه چیز را از دریچه مجادله ببیند و به هر قیمتی شده، از رفتار حاکمیت دفاع کند! گویا بی عیب یا کم نقص نشان دادن نظام برای آنها یک پُزِ سیاسی است و نشان از عمق نگاه راهبرد به مسائل جهانی و منطقه ای!!

از این رو هر کسی که دهان به انتقاد از نظام بگشاید و مثلا بگوید که با گذشت زمان از امید مردم به آینده و نظام کاسته شده یا دین گریزی در میان جوانان و انبوهی از مردم در حال شیوع است یا اوضاع فرهنگی قابل دفاع نیست و از این قبیل سخنان، متهم می شود به بی بصیرت بودن یا معارضه و مقابله با ولی فقیه و امثال آن!

این است جلوه کلام امیرالمومنین علی علیه السلام که فرمودند:
«لاتری الجاهل الا مفرطا او مفرطا»
[نهج البلاغه، حکمت ۷۰]
جاهل را نمی بینی، مگر این که یا افراط می کند و یا تفریط.

آیا در یک قضاوت صفر یا صد یا باید همه اش را بپذیریم یا از کنار همه بگذریم و با اتهام معارضه با نظام یا عبور از ولایت فقیه یا سیاه نمایی و بی بصیرتی همه را به دیوار بکوبیم و از دوستان خود، دشمن بسازیم؟!
یا ادعا کنیم که بله، شما مسائل کلان جامعه و دنیای سیاست را نمی فهمید وگرنه اوضاع مملکت خوب است یا دست کم خیلی هم بد نیست!

حقیقت این است که خطرات جدی نظام اسلامی را تهدید می کند و از سرپوش گذاشتن بر آنها و مخفی کردن آن کسی جز دشمن سود نخواهد برد…

سید مصطفی موسوی
23/رجب المرجب/1439
قم مقدسة