شهر من غمزده ی لاله و ریحان شده است*** خانه ی غمزده ی ما همه ویران شده است
اسوه ی ایمان
شهر من غمزده ی لاله و ریحان شده است خانه ی غمزده ی ما همه ویران شده است
آن نکو گوی که در شهر من و ما می بود هادی مردم طرهانی و دلفان شده است
هاتفی کز همه ی عیب بری بود بری دیشبی را پی جنّتگه جانان شده است
قصه ی کوچ غریبانه و مرگش همه جا همچو طوفان به دل مردم طرهان شده است
او که عمری پی اصلاح من و ما گذراند نام نیکش همه جا قصه ی دوران شده است
بهترین مرد خدا بود در این دیر و دیار در دل شب زده همچون مه تابان شده است
گر مسلمانی از این غمکده پیدا بکنی از نفس های مسیح تو مسلمان شده است
یک نیستان همه فریاد شوید ای مردم جسم پاکش به دل خاک لرستان شده است
آن مروِّج که رواج ره خاتم می کرد دل پاکش حرم ستر جوانان شده است
صادقی!مرده مپندار چنین مرد خدای مرده ماییم نه او ، اسوه ی ایمان شده است
نام نیکش به خدا در دل ما جا دارد آن که خاک حرمش سرمه ی خوبان شده است
تقدیم به روح پر فتوح آیت الله حاج شیخ ماشاالله مروجی(رحمة الله علیه)
شاعر : اسماعیل صادقی
درج:حمید آدمی/ مدیرسایت
