به گزارش کانون سبحان، حجت الاسلام حسن رضایی در خطبه های نماز جمعه معمولان اظهار داشت:حق همواره منشاء تکلیف است مثل حق پدر بر فرزندان و بالعکس و حقوق متقابل زن و شوهر که تکالیفی نیز به تبع این حقوق بر هر یک وارد می شود.
وی افزود: یکی از حقوق نیز حقوق مردم بر مسئولین و آنان بر مردم است که امیر المؤمنین (ع) در خطبه 34 نهج‌البلاغه به آن اشاره فرموده اند. ابتدا به حقوق مردم بر مسئولین از منظر امیر المؤمنین (ع) می پردازیم 1- النصیحه لکم (هدایت گرایی) : رهنمودهای خالصانه بدون تبعیض و جهت گیری های خاص جناحی ‘ که این خود نوعی عدالت است همانند رهنمودهای حکیمانه و پدرانه مقام معظم رهبری که درسی برای همه خصوصاً مسؤلین باید باشد.2- وتوفیر فییکم (فقر زدایی) :تأمین رفاه در زندگی همه مردم نه عده‌ای خاص’ بصورت ایجاد اشتغال و رونق دادن به کشاورزی و صنعت و نیز ریشه کن کردن بیکاری.3-و تعلیمکم کی لا تجهلوا ( جهل زدایی) :تعلیم و تربیت بصورت فراهم نمودن امکانات پیشرفت به سوی مدارج عالی علمی بر همه مردم مملکت نیز از وظایف مسؤلین است.4-و تأدیبکم کی ما تعلموا (قانون گرایی) : هم مسؤلین’ خود پایبند عمل کردن به قانون باشند و هم دیگران و اطرافیان خود را دعوت کنند به عمل کردن به قانون نه اینکه برای جذب آرای مردم نقض قانون کنند و یا وعده دروغ بدهند ویا اینکه از ظرفیت ادارات استفاده کنند که اینها از مصادیق نقض قانون است.
امام جمعه معمولان عنوان کرد: برخی از حقوق مسئولین حکومت اسلامی بر مردم بر اساس کلام امیر المؤمنین علی (ع) این موارد است:1-الوفا بالبیعه (وفاداری به پیمان) :بعد از شناخت اصلح و رای دادن به او از هر گونه مساعدت در راه پیشرفت نظام اسلامی همه با هم تلاش کنیم نه اینکه اگر به عده ای که با طمع کسب پست و مقام رای دادند و حال مسؤلیت به آنها واگذار نشده کار شکنی کنند. 2- و النصیحه فی المشهد والمغیب :مردم خیر خواه نظام اسلامی در حضور و غیاب باشند مثلاً اگر دیدند مسؤلین آنها دچار کاستی شده و یا در اثر مشورت دهی افراد فرصت طلب به بیراهه می روند مشفقانه به آنها تذکر دهند البته مسؤلین نیز باید روحیه انتقاد پذیری داشته باشند و تذکر را به یک دلسوزی برادرانه تلقی کند که اینها باعث رشد و ترقی می شود. نمونه اش فرمایشات مقام معظم رهبری که در عین اینکه تذکر به مسؤلین در خصوص مشکلات مردم می دهند اما در همه دولت های روی کار آمده از آنها نیز حمایت کرده اند لذا لازمه اش داشتن سعه صدر بالا ست. 3- والاجابه حین ادعوکم : هنگام فراخوانی ‘ مردم آمادگی کامل نشان دهند همانطور که تا کنون همراه نظام اسلامی بوده اند.
وی گفت: شرکت در انتخابات یعنی دخیل بودن در تصمیم گیری های کشور و لذا کسی که در انتخابات شرکت نکند حق انتقاد نیز ندارد. و از طرفی مسؤلین هم وقتی اعتماد و رای مردم را کسب کردند مردم را فراموش نکنند و به وعده‌های خود عمل کنند.
رضایی تصریح کرد:طبق آموزه‌های دینی قبول مسئولیت و به تعبیری ریاست بر مردم بر دو قسم است :پسندیده و ناپسند.و یکی از شاهد مثال های قرآنی که از حضرت یوسف نبی (ع) نقل شده که درخواست کرد مرا بر خزانه های این سرزمین بگمار که من نگهبانی دانا هستم.که آن حضرت ‘ مسؤلیت مذکور را بر اساس توانایی‌های خود پذیرفته و در کنار آن به امانتداری اشاره فرمود.امیر المؤمنین علی (ع) نیز در خطبه 3 نهج‌البلاغه با ذکر سوگند به خداوند متعال علت پذیرش مسئولیت را برای مقابله با ستمگر و کمک به مظلوم بیان فرموده و در انتها ارزش دنیا را کمتر از آب بینی یک حیوان می داند.
امام جمعه معمولان گفت: امام صادق (ع) فرمودند کسی که ریاست طلب باشد نابود می شود. پس این افراد نه تنها خودش بلکه همراهانش را نیز نابود می کند چرا که بدبخترین افراد کسانی هستند که به خاطر دنیای دیگری آخرت خود را از دست می دهند و لذا کسی که روحیه ریاست طلبی بر مردم را داشته باشد و از راهی حتی غیر مشروع وارد شود این شخص هم قانون گریز است و هم اهل خروج از خطوط قرمز اخلاقی است و چنین کسی شایستگی تصدی امور مردم را ندارد.
وی افزود: امام راحل (ره) فرمودند سعی کنید مثل مرحوم مدرس را انتخاب کنید.مرحوم مدرس اهل قناعت و ساده زیستی بود نه اشرافی گری. فردی شجاع بود اهل چراغ سبز نشان دادن به دشمنان نبود. ظلم ستیز و بی اعتنا به فرهنگ غرب بود. صداقت در رفتار و گفتار داشت و اگر وعده می داد عمل می کرد. بنابراین مجلس باید استکبار ستیز و دارای تفکر جهادی و انقلابی باشد.
رضایی اظهار کرد: خداوند متعال مؤمنان واقعی را اینگونه معرفی می فرماید : والذین هم لاماناتهم و عهدهم راعون (مؤمنان واقعی کسانی هستند که به امانت ها و پیمانشان وفادارند. نه اینکه وعده های داده شده قبل از انتخابات را فراموش کنند.
امام جمعه معمولان گفت: امام مجتبی (ع) فرمود من دوستی داشتم که صفات پسندیده اش او را از همه مردم در نظرم ارزشمند تر کرده بود ‘ و امام (ع) یکی از اوصاف او را چنین بیان فرمودند : کان لا یقول ما لا یفعل و یفعل ما لا یقول ( آنچه را عمل نمی کرد نمی گفت و کار هایی را که نگفته بود انجام می داد). یعنی اهل شعار و وعده دروغین نبود.
