سرویس یادداشت و مقاله «کانون سبحان»/ محمد پناهی: امام على علیه السلام فرمود: مَنْ جَهِلَ مَوْضِعَ قَدَمِهِ زَلِّ. هركس كه جاى پاى خود را نشناسد، می لغزد. غررالحكم ج5 ص189 . آموزش دين، اين است كه در هر گام كه برمى داريم، چراغ بصيرت در دستمان باشد و راه را از روى معرفت و شناخت طى كنيم تا نه در جا بزنيم و نه بيراهه رويم.
با هر قدمى كه برمی داريم و می نهيم، گامى به سوى يك مقصد نزديكتر می شويم. ولى اينكه آن مقصد، سرمنزل مطلوب است يا يك پرتگاه، جاى تأمل است.
شناخت سياسى و دانش اجتماعى و درك زمان و شرايط نيز به همين دليل، ضرورى است.
موضع گيرى هاى سياسى هر فرد، در وضعيت حال و آينده او نقش دارد. كسى كه در پيمودن يك راه و حركت در يك مسير، بىچراغ باشد، گاهى سر از بيراهه درمی آورد.
قدم در كجا می گذارى؟ در كدام خط حركت می كنى؟ خودت می روى يا تو را می برند؟ خودت به درك و شناخت يقينى رسيده اى يا به تو القاء كرده اند؟
راه رفتن در تاريكى خطرناك است.
تا نور نباشد كه انسان راه را از چاه بشناسد، امكان بيراهه رفتن يا تصادف بسيار است بايد معيار و ملاك داشت، تا در پيچ و خم زندگى و فراز و نشيب حوادث امواج نلغزيد و به بيراهه نرفت.
معرفت، همان نورى است كه راه را نشان میدهد. جاى گام خود را بشناس، تا نلغزى!
انتهای پیام/